Fryzjer – problemy

Zacznijmy od tego, że jestem blondynką. Marzył mi się świetlisty blond z miodowymi pasemkami… takie delikatne.
Zazwyczaj w domu farbuję, i mam ładne lśniące, ale zachciało mi się tych pasemek, a że włosy do ramion to mówię sobie „raz nie zaszkodzi do fryzjera iść… oddać się w ręce fachowca”
Poszłam.
Młoda kobitka.
Mówię do niej, że chcę „świetlisty blond z miodowymi pasemkami, tylko na koronie” Ok.
Siedzę, ona farbuje, gawędzimy sobie no na ogół jak baba u fryzjera. Zmyła farbę… patrzę w lustro i widzę żółty odrost, a reszta brzydko szarawa. Myślę sobie… poczekam aż wyschną, będzie pewnie inaczej wyglądać. Ona już zauważyła, że marszczy mi się brew. Wysuszyła przód… i co widzę? Kolor nie zmienił się dużo od tego żółtego z popielem, a na dodatek uwydatniły się moje MIODOWE pasemka, które były czarne. No cóż… łzy w oczach… może na świetle dziennym będzie ładnie wyglądać. Wychodzę z nią na dwór z lusterkiem i odrost żółty, a szare końce są białe (nawet ładne gdyby nie fakt, że mam ciepłą karnację) Mówię jej, że odrost jest żółty, a reszta jest szara, na co ona, że nie dała mocniejszej wody, bo nie chciała zniszczyć mi włosów (a jakoś się jej udało), a nie są szare tylko platynowe i ładnie tak wygląda z tymi pasemkami, tak naturalnie. Myślę sobie… czy ja chciałam mieć naturalne? Ale że jestem osobą zbyt miłą i często nie mam odwagi walczyć o swoje zapłaciłam tej pani 100 zł… wróciłam do domu, kupiłam jakiś szampon koloryzujący i zafarbowałam jeszcze raz, jako tako wyglądam, ale znowu będę musiała kłaść rozjaśniacz za ok. tydzień żeby sobie kudła odpoczęły… a do fryzjera?… Nigdy już nie pójdę, do ślubu nawet pójdę w rozpuszczonych i moja noga nie powstanie u fryzjera.