Jestem kibicem piłkarskim lecz moje kibicowanie jest nieco innego rodzaju.
Osobiście jestem z Warszawy a zatem wypadałoby kibicować Legii ale tak nie jest.
Nie jestem kibicem ani Legii ani Polonii.
Przede wszystkim, nie przepadam za piłką klubową jako taką a jeśli już, to LM oglądam jedynie.
Polska liga. zupełnie mnie nie interesuje ale bardzo chętnie będę kibicował jakiemukolwiek, polskiemu klubowi jeśli będzie grał w LM.
Ja kocham piłkę reprezentacyjną, gdy mecze grają drużyny narodowe.
Z tego powodu, jedyną, polską drużyną, której kibicuję bez względu na jej kondycję, jest nasza reprezentacja i nie dbam o to, z jakich klubów pochodzą zawodnicy.
Szanuję każdego kibica, bez względu na to skąd jest i jaki szalik nosi.
Mówię tu oczywiście o Kibicach prawdziwych.
Jak już przy tych szalikach jesteśmy to dochodzimy do sedna tego wpisu, otóż, mimo braku zainteresowania pilską ligą, widziałem wiele meczy na żywo i nadal chętnie chodzę na takie mecze.
Robię to jednak w dość nietypowy sposób.
Jadę sobie na przykład do Łodzi i kupuję bilet na mecz Widzewa a jakimkolwiek, innym klubem.
Poza biletem jednak, kupuję coś w barwach miejscowego klubu, koszulka, szalik czy czapka albo wszystko jednocześnie, zakładam to i wbijam na stadion 🙂
W ten sposób, oglądałem mecze chyba wszystkich, liczących się klubów w Polsce i głośno dopingowałem z miejscowymi kibicami, mało tego, często kończyłem z innymi w jakiejś knajpie 🙂
To jest świetna zabawa muszę przyznać choć ma też swoje wady.
Kilka razy było nieprzyjemnie ale na szczęście, nigdy jeszcze w ostrej awanturze nie brałem udziału.
P.S.
Gdyby ktoś koniecznie chciał się przyjebać o formę: „meczy” i uświadamiał mnie, jakim debilem jestem to informuję, że obydwie formy, tj: „meczy” oraz „meczów” są prawidłowe i zgodne z zasadami języka polskiego.
Ta pierwsza, jest po prostu rzadziej używana.
Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:
Och, jakiż to wzór kibica naszych czasów – zamiast krzyczeć „jedna drużyna, jedno życie”, preferuje styl „wszystkie drużyny, jedno piwo”. Rzadkość w świecie, gdzie większość trzyma się swojej bandy jak kania dżdżu, a tu proszę, wojownik pokoju i szalików. Warszawiak, co nie dla Legii bije braw, ani Polonii nie śpiewa chwał, tylko LM sobie poczciwie kibicuje i na żywo klubowe perypetie obserwuje. Ale nie byle jak! Panie, przecież to międzynarodowy agent FIFA w przebraniu – do Łodzi na Widzew, w Poznaniu na Lecha, i jeszcze ma czelność potem z miejscowymi do knajpy na piwko się zmykać. Uważaj tylko, bo raz na jakiś czas możesz trafić na kibica, co nie doceni twojego ekumenizmu piłkarskiego i zamiast na piwo, zaprosi cię na mały sparing pod trybuną.
A co do „meczy” vs „meczów” – daj spokój, każdy ma prawo mówić, jak mu ryba gra, a ty grasz na wielu stadionach naraz. Tak trzymaj!
Wypierdalaj na siatkówkę, bo tam pasujesz, kibucu, tfu, kubicu! A ch.. z tym. Kibuc kadry się znalazł. Na czole sobie wytatuuj „Nic się nie stało, Polacy, nic się nie stało!”