Chujnia.pl – napisz co Cię boli…

Mieliśmy z żoną zaplanowany wspólny urlop, ale tuż przed wyjazdem pokłóciliśmy się i żona wyjechała beze mnie z dziećmi. Kiedy do niej zadzwoniłem okazało się, że jedzie z dziećmi i „kolegą”. Rozpracowałem jej skrzynkę mailową i co tam widzę – od kilku miesięcy romansuje z ww. „kolegą” a wspólny urlop planowali od dawna. Ja pierdolę! Spotykali się na szkoleniach, spali razem i planowali przyszłość. Teraz, kiedy wróciła mówi, że z nim wszystko skończone, ale za każdym razem, kiedy przypominam sobie „nasz urlop”, albo ich kilkumiesięczną korespondencję trafia mnie szlag. Jaki ja byłem głupi – ona zrobiła wszystko, żeby wyjechać beze mnie i być z nim. Pisali, że są dla siebie przeznaczeniem i jedyną miłością i w ogóle takie pierdoły. Próbuję wybaczyć, ale to wciąż wraca, a oni pracują w jednej firmie. Wiem, że ze sobą rozmawiają, bo taka szalona miłość nie kończy się od tak z dnia na dzień. Kocham ją i nie mogę bez niej żyć. Orzesz… Jaki ja jestem głupi

To nie jest krótki tekst. Jeśli Ci się nudzi to przeczytaj. A co mnie to
Mój dzień zaczął się od nastawienia budzika dla mojej kochanej mamusi jeszcze 10 (słownie dziesięć) godzin zanim ruszyłem się rano z łóżka. Moja mamunia nie potrafi do współki z ojcem uruchomić/wyłączyć/odebrać telefonu. Mimo moich kilkunastogodzinnych korepetycji odnośnie obsługi telefonu ostatecznie poddałem się. To są przypadki beznadziejne. Budzę się o 4:20 na chwilę żeby się przekręcić na drugi bok…patrzę a na poduszce telefon. Budzik ustawiony na 4:30. Nie wiem czy to szczęście ale na pewno mamusi sprzyja to zjawisko, bo gdyby on zadzwonił zaraz przy moim uchu to dostałbym niewyobrażalnej kurwicy połączonej z rozpierdoleniem jej ulubionego telewizora. Staram się jak mogę by ta czarna puszka z ekranem nie odmóżdżała moich rodziców ale niestety… to są
efekty socjalizmu i braku telewizji satelitarnej z chociażby programami dokumentalnymi, tylko te panoramy, tefaueny, informacyje, jakieś głupie szoł. Ale troszkę odbiegłem od tematu z resztą celowo. Wytłumaczenie mojej mamusi: „ja nie wiedziałam jak się „. A wystarczy nacisnąć jeden pieprzony guziczek.
Budzę się ze świadomością że to jeszcze nie do pracy ani na uczelnię, dobrze że do października wakacje, cieszę się z mojego zegara biologicznego nastawionego na pobudkę o 10:00 punktualnie.

Włączam lapka-> joe monster, JKM, stan konta bankowego, poczta-> wyłączam lapka. Wcześniej pogrywałem jeszcze w D&D albo w Wiedźmina jako neutralny. Po przeczytaniu Sagi gra ledwo trzyma się kupy. Tylu rzeczy mi zabrakło. Przyjaciółka ukochanej Geralta wpierdala mu się w grze do łóżka. O Yen nawet nie wspomniano. Trudno.
Biorę się za książki. Kocham czytać. Jednak tego dnia nie dane mi było doczytać kolejnego rozdziału. Bo? -Kłótnia pijanych sąsiadów. Mąż wyzywa swoją ukochaną kobietę spod ołtarza od dziwek, szmat, kurw, pizd itp. Nigdy nie nazwałbym tak kobiety z którą dzieliłbym chociaż sekundę mojego życia. Uczucia się wypalają, więc dlaczego oni mieszkają nadal razem, skoro kłócą się i biją już odkąd byłem w klasie maturalnej a było to 2 latka temu. Próbuję jednak zmusić się do czytania miast słuchać tych obelg. Żona sypała mężowi też pięknymi wyzwiskami. Niestety słowa same wpadały do uszu.

Kiedy wydarzy się tam piętro wyżej tragedia, sąsiedzi zostaną okrzyknięci winnymi. A pani od opieki społecznej mieszka za ścianą. I co? A kurwa nic. Zmieniłem miejsce pobytu, drugi pokój. Z początku było prawie cicho. Trwało to 2 strony czytania. Za oknem napierdalanie jakichś wiertarek. A małżeństwo teleportowało się praktycznie nade mną. Odkładam książki. Idę z psem ,chociaż tyle mnie uspokoi. Pies z niewiadomych przyczyn w tym momencie okulał. Pobadałem łapę ale nic nie wykryłem. Jednak by ulżyć psiakowi zniosłem go ze schodów. Banda motłochów na podwórku zrazu poczęła mnie obserwować. Usłyszałem śmiechy. Popatrzyłem w ich kierunku moim paskudnym wzrokiem i splunąłem. Śmiechy ucichły ale ich miejsca zajęły debilne szepty. Z tej bandy pojebów wyłoniła się mała niewinna dziewczynka. W jej oczkach widziałem żal nad moim psem. A mi było żal że z niej wyrośnie prawdopodobnie jeden z elementów tych pojebów. „Szkoda że to nie moja córeczka”-pomyślałem.
„Zrobiłbym dla niej wszystko”. Wniosłem psa do mieszkania. Wziąłem książkę. Zewsząd brały się wkurwiające dźwięki. Spadający garnek osiągnął apogeum. Podjąłem decyzję o napisanie tego tekstu z
myślą by jeden z meteorów z przestrzeni kosmicznej pierdolnął w jeden taki kraj wschodnioeuropejski, by odnalazł jego stolicę a tam taki plac gdzie zebrała się wielotysięczna banda zwolenników jak
i przeciwników dwóch połączonych ze sobą desek. By w momencie, gdy będą wypowiadali ci ludzie pytanko: „Gdzie jest k…ż?”, ów meteor przybrał na nieboskłonie formę chociaż podobną do tych dwóch
desek i dał jakże niepodważalną odpowiedź.

Wczoraj moja dziewczyna była u fryzjera. Niby nic takiego, gdyby nie fakt, że ścięła długie włosy i teraz ma fryzurę jak facet. A ja nie znoszę jak dziewczyna ma takie włosy. Oczywiście nie zmienia to moich uczuć wobec niej, ale jestem z nią od trzech lat i mogłaby chyba taką rzecz ze mną skonsultować. I jeszcze jest zdziwiona że nie zachwyciłem się jej nową fryzurą.

Otóż chujnia moja polega na sprawie ogólnie znanej, czyli sąsiedzi. Co to w niektórych wstąpiło aby w ogóle się urodzić i zatruwać te społeczeństwo. Mieszkam sobie miło, ładnie wygodnie w tym czasie 2 rodziny już gościły obok praktycznie za ścianą i pełen luz, nawet mijając się na klatce kiedy dzień wcześniej było dosyć głośno wieczorem bo znajomi akurat przyszli to na pytanie czy wczoraj nie było przypadkiem za głośno to się jedynie zdziwili bo nic nie słyszeli. I teraz oczywiście nastąpiła Chujnia i śrut, nastali nowi sąsiedzi, On młody Ona młoda + nowo narodzone dziecko, ja rozumiem żeby to jakieś stare dziady były (tacy też już wcześniej obok mieszkali mili przyjaźni ludzie) a tutaj od początku pretensje, że na balkonie pale a im to do domu wwiewa, to że coś remontujemy całymi dniami (szpec brał telewizor do naprawy odkręcał śruby ze ściany 3minuty raptem), to że ogólnie hałasujemy i dzieciak też nie może spać bo trzaskamy drzwiami wyjściowymi… tak tak tym pojebusom tak odwala, że cały dzień mają otwarte drzwi wejściowe, tylko czekam aż osiedle dorobi się dresów i im tam w dzień coś na chama wyniosą bo dom otwarty prowadzą (kto w dzisiejszych czasach tak żyje?). Chujnia jest wzmagana tym, że Ci ludzie zwalają wszystko na dziecko, potęgując problemy w rzeczywistości tylko w ten sposób tłumaczą swoje wkurwienie na życie i swoją chujnie (trzeba było nie robić dzieciaka w tak młodym wieku, trzeba było nie brać kredytu na 30lat i coś wynająć/mieszkać z rodzicami/jechać na saksy). Jak ktoś chce spokoju i wsłuchiwać się w dźwięki przelatujących much to na wieś lub domek stawiać a nie oczekiwać, że mieszkanie na nowym osiedlu zbudowane po tanich kosztach będzie jak willa ostoją spokoju, trzeba się nauczyć żyć w społeczeństwie, wśród remontów u sąsiadów, biegających i krzyczących dzieci, czasami zabaw do rana u innych a jak tego ktoś nie rozumie to znaczy że do własnego mieszkania nie dorósł. Im bardziej chujowe życie ma Twój sąsiad tym bardziej wiadome że przyjdzie i będzie się próbował wyżyć, sąsiad Twój wróg! Śrut!

Nie wiem już co robić. Kiedyś kolegowałem się z takim jednym typkiem, wszyscy mi mówili, że się przy nim zmieniam. Mnie to nie obchodziło byliśmy najlepszymi kumplami. Do czasu. W końcu poznałem, jaki z niego skurwiel, że potrafi wbić nóż w plecy nawet największemu przyjacielowi. Raz powiedział o parę słów za dużo, nawet nie przeprosił. Myślał, że zapomniałem, ale nie! Ja wszystko doskonale pamiętam! Teraz nikt go nie lubi i dobrze, tylko jest jeden wielki problem. Ten jebany chuj zaczął obracać kumpli przeciwko mnie, oczywiście to moi najlepsi przyjaciele i nadal mnie lubią, ale wczoraj wszyscy mówili, że nie ma imprezy a dzisiaj się okazało, że jednak była. I co w tym takiego? To ten śmieć powiedział innym, żeby po mnie nie dzwonić. Nienawidzę go, nadejdzie czas, że mu wygarnę przy wszystkich jakim chłodnym kłamcą jest. Śrut i chuj!

Wiem że to pewnie temat już oklepany itd. Ale ja już nie mogę. Mam dziewczynę już długo a nie pamiętam kiedy to ostatni raz robiłem. Pierwszy wyjazd na parę dni pod namiot – dostała okres, ok rozumiem, przebolałem. Teraz znowu trafiło się pod namiot; wziąłem „sprzęt” tak jak chciała, było trochę alkoholu, miło, dużo czułości, buziaczki itd. Pała mi furkocze jak ruski wentylator na samą myśl że za jakąś godzinę to zrobimy ale co? chuj, zaczęła narzekać że źle się czuje, że chyba grypa – faktycznie źle wyglądała, stan gorączkowy itd, przecież siłą jej nie zmuszę. Wszystko rozumiem ale jak można mieć takiego pecha ja się pytam??!! Zaraz koniec urlopu więc chuj, znowu zapierdalanka 5 dni w tygodniu na 3 zmiany, zmęczenie, obowiązki i te sprawy. Jestem już tak sfrustrowany że myślę nawet o zdradzie. Niby mogę z Renią ale to nie to samo xD Pozdro, chujnia i śrut Panie i Panowie.

Jak to mnie wkurwia! Chciałbym chodzić w luźnych bokserkach, ale jak tylko je zakładam to stoi mi pała jak pojebana, nie wiem czemu. I przez to nie mogę chodzić sobie w tejże bieliźnie. Śrut i chuj!

Od jakiegoś czasu jestem z pewnym chłopakiem. Mój problem polega na tym, że ja nie umiem z kimś być. Ja już z kimś jestem to on musi robić wszystko tak jak ja chcę. Czyli ciągle do mnie pisać, być na każde zawołanie. Jak coś zrobi nie tak to zaraz się wkurwiam. Gadam, że z nami koniec itd. Ja wiem, że to jest pojebane. Sama się z tym męczę i ludzie ze mną też się męczą. Chujnia na maksa

Oglądam mecz Polaków z Portugalią w piłkę koszykową i dochodzę do wniosku, że Polacy mimo 215cm pod koszem nie potrafią złapać piłki w obronie. Ja się pytam, co oni, kurwa, na wf robili? Pewnie w komentarzach zaraz będzie stało: „wyjdź na boisko i sam zagraj kozaku”. Chujnia, nie gra. W dupsko z Gruzją.

Pozwólcie, że zbiorę wszystko do kupy. Przepraszam za chaos jaki może się wdać w moją wypowiedź. Z resztą pewnie nikt tego nie przeczyta, bo za długie (mi też nie chce się czytać tych długich wpisów;)). Mam 20 lat. Jestem typem cichej, nieśmiałej dziewczyny. Mam niewielu znajomych. To znaczy oni są, ale na zasadzie, że powiemy sobie cześć na mieście. I tyle. Nie spędzam z nimi czasu. Po części jest tak, że do nich nie pasuję. Nie lubię głośnych imprez typu „balety” (nie znoszę), nie piję alkoholu. Wolę ciszę, spokój. Wieczorami wolę gapić się w niebo niż szlajać się po knajpach. Do samotności jestem już przyzwyczajona ale czasami jednak mi ona doskwiera. Czasami chciałabym mieć taką prawdziwą paczkę przyjaciół z którymi mogłabym pogadać, zwyczajnie posiedzieć na trawie w parku. Dla mnie dziwne jest zachowanie niektórych osób. W zeszłym roku zaczęłam studia, niektóre osoby zachowują się wobec siebie jakby się znały całe życie, a przecież znają się 10 miesięcy. Wielcy przyjaciele, psiapsiółeczki. To niepojęte. Osoba, którą uznawałam za najbliższą koleżankę (ponad 10 lat znajomości) (tak, boję się użyć słowa przyjaciółka) mnie strasznie wkurwiła. Mam jej dość. Więc nie mam już nikogo. Nigdzie nie jeżdżę, żadnych koncertów, imprez sportowych, zwykłych wyjazdów gdzieś, nad jezioro, morze. Bo nie mam z kim. Brakuje mi w życiu trochę emocji. Nie mam niczego, co mogłabym wspominać… Jeśli chodzi o sprawy sercowe to tu idealnie nadaje się słowo „chujnia”. Nie jestem ładna. Ani szczególnie brzydka. Bardzo przeciętna. Nie ubieram się wyzywająco. Lubię czasami wyglądać elegancko, założyć wyższe buty. Ale faceci nie zwracają na mnie uwagi. Nigdy nie zwracali. Mam 20 lat, nie miałam nigdy chłopaka. Kurcze, chciałabym dostać od faceta kwiaty… Problemem jest to, że ja sama nie potrafię na faceta spojrzeć. Jestem…w czarnej dupie, bo w głowie siedzi mi KTOŚ. Oczywiście. Tylko ten ktoś jest żonaty, ma dzieci(rany, jestem beznadziejna..). No dramat po prostu, bo ten gość jest czasami śmiesznie żałosny(?). Ale z drugiej strony jest czasami powalający na kolana. Faktem jest, że przez niego w miłości jeszcze długo nie będzie mi się układało. Do tego nie wiem co będzie ze mną w przyszłości, bo studiuję „mało przyszłościowy” kierunek. Będzie problem ze znalezieniem pracy. Nie, nie zmienię kierunku na automatykę i robotykę czy inne kosmosy, bo wiem, że nie dam rady. Nie mam w sobie tyle silnej woli, żeby użerać się z fizyką czy matematyką. Ciągle do głowy mi przychodzi myśl „ZMIEŃ COŚ!”, zasypiam myśląc, że „JUTRO”. Wszystko jutro. I tak codziennie. Chujnia. Śrut.