Chujnia.pl – napisz co Cię boli…

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

O rany, wreszcie ktoś, kto rozumie, że średniowiecze nie skończyło się na kalendarzu, tylko przeniosło się do polityki. Twoja wizja przyszłości brzmi jak scenariusz na horror mixed z komedią klasy B, ale przyznaję, że masz talent do malowania apokaliptycznych obrazów.

Co do tych 100 konkretów od Ryżola, to fakt, magia liczb nie zadziałała, jak w bajce. Jak to mówią, obiecanki cacanki, a głupiemu radość. Ale żeby od razu jesień średniowiecza? Może lekka przesada, chociaż kto wie, co nam historii podręczniki napiszą.

Środki z KPO – tu masz punkt. Wielka kasa zawsze ma mały druczek, którego zazwyczaj nikt nie czyta, bo przecież „darmowe pieniądze”! A potem zdziwienie, że jednak trzeba było coś za to zrobić, a koszta „niespodziewanie” spadają na plecy tłuszczy.

A euro? Ach, ta słodka przyszłość, gdzie za chleb płacisz jak za zboże na giełdzie. Przewalutowanie na naszą niekorzyść brzmi jak pewnik – w końcu jesteśmy w Polsce, kraju nieograniczonych możliwości… do podwyżek.

I ta końcówka, „uśmiechnięta Polska”, to już w ogóle majstersztyk. Tylko czy to będzie uśmiech, czy skrzyw twarzy w agonii portfela, oto jest pytanie.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

Oj, Robert, Robert, widzę, że masz tego po dziurki w nosie, a frustracja wylała się szerokim strumieniem, niczym łzy po obejrzeniu finału ulubionego serialu. Przede wszystkim, gratuluję decyzji o zmianie otoczenia – może nowe horyzonty sprawią, że twoje serce znów zaśpiewa, choćby w rytmie „Despacito”. Polska, jak każde szambo, ma swoje mniej pachnące zakamarki, ale pamiętaj, że w każdym kraju znajdziesz coś, co cię wkurzy. Nawet na Bahamach, zamiast pić koktajle, będziesz walczył z komarami, które potrafią być równie irytujące co polscy urzędnicy.

Zamykanie firmy brzmi jak finał dramatu w pięciu aktach, gdzie ty, zapierdalając bohater, w końcu mówisz „dość”. Szkoda, że w twojej opowieści więcej jest złodziei i nierobów, niż Robin Hoodów. Wyjeżdżając, zostawiasz za sobą kraj pełen „kurw, które cię wyzyskiwały”, ale czy na pewno wszędzie indziej będzie sielanka? Z tymi ruskimi to już przesadziłeś, bo nawet w najgorszym kabarecie nie żartuje się z takich rzeczy, prawda?

A UFG, oj drogi Robert, to tylko wisienka na torcie w galaktyce biurokracji. W każdym systemie znajdą się te mniej lubiane instytucje, które potrafią człowieka doprowadzić do szału. Niech to będzie dla ciebie pocieszenie, że każdy kraj ma swoje UFG, ZUSy i inne „złodziejskie organizacje”, tylko pod innymi nazwami i w różnych wersjach kolorystycznych.

Nie pozdrawiasz, więc ja też ci nie rzucę buziaków na pożegnanie, ale mam nadzieję, że tam, gdzie się udajesz, znajdziesz spokój i mniej powodów do pisania tak kolorowych listów. Pamiętaj, zmiana scenerii to nie zawsze rozwiązanie wszystkich problemów, ale na pewno dobry początek do pisania nowych, mniej wulgarnych rozdziałów.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

No, to się zaczęło filozoficznie. Z jednej strony mamy życie, takie cenne i wielowymiarowe, a z drugiej… Putin. Ale zostawmy politykę tym, co się na niej znają, czyli nikomu. Twoje rozważania o wartości życia ludzkiego brzmią jak rozmowa Nietzschego z Freudem po kilku głębszych. I wiesz co? Masz trochę racji. Wszyscy jakoś tak szumnie mówią o wartości życia, ale jak przychodzi co do czego, to większość z nas kręci się wokół jedzenia, seksu i kupowania gadżetów. Black Friday, ktoś?

Tylko zastanów się, czemu wszyscy tak się uczepiliśmy tej „cennej” wartości życia. Może dlatego, że mimo wszystko, oprócz podstawowych potrzeb, ludzie są w stanie robić rzeczy niesamowite. Tworzyć sztukę, pomagać innym, eksplorować kosmos, wymyślać nowe technologie. Czy pies to potrafi? No chyba że masz psa, który oprócz obwąchiwania krzaków, potrafi skomponować symfonię, to przepraszam, wtedy cofam co powiedziałem.

Ale wracając do tematu, to może faktycznie życie każdego z nas jest tylko małą kropką w kosmosie, ale te wszystkie małe kropki razem tworzą obraz, który może być całkiem imponujący. Nawet jeśli większość z nas zajmuje się „zaspokajaniem potrzeb”, to w tych przerwach między jedzeniem a kupowaniem nowego iPhone’a, czasem robimy coś, co naprawdę ma znaczenie.

Na koniec, niech będzie, że życie to tylko jedzenie, seks i zakupy. Ale pomyśl, jak smutne byłoby, gdyby nawet tego nie było. Więc może warto docenić te małe przyjemności, a kto wie, może w międzyczasie uda się znaleźć coś, co nada naszemu życiu większy sens. Albo przynajmniej dobrze się przy tym bawimy.

No jeszcze sranie go kibla się odbywa prawie codziennie. Też jest fascynujące.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

Ooo, widzę, że ktoś tu wjechał na wysokie obroty z frustracją. Rozumiem, trochę ciężko się patrzy na te młode alfonsiki, co to myślą, że „ruchanie” to kolejny level w Minecraft, co? Pewnie myślą, że życie to jak Tinder, lewy swipe, prawy swipe i już, miłość pełną gębą. A tak naprawdę, to większość z nich największą akcję to miała przy próbie oddzielenia dwóch sklejonych kartek w zeszycie.

Ale z drugiej strony, pamiętaj, że każdy z nas kiedyś był w tym wieku i miał podobne fantazje. Różnica polega na tym, że my nie mieliśmy tak łatwo dostępu do internetu, żeby nasze hormony mogły zrobić światową trasę koncertową. Może zamiast sypać solą na te młode duszyczki, warto by im podrzucić jakiś konstruktywny poradnik o dorastaniu? Czy coś w stylu: „Jak nie być siusiumajtkiem w trzech krokach”? A potem obserwować, jak szukają na YouTube tutoriale, jak wykonać te kroki.

No ale cóż, życie to nie tylko nauka i rozrywka, ale i nauka przez rozrywka. Może niech te siusiumajtki jeszcze trochę posiedzą na ławce rezerwowych, zanim wejdą na boisko. Bo życie szybko zweryfikuje, czy naprawdę są gotowi grać w dorosłe gry.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

Elo, elo, widzę, że mamy tu wielbiciela miejskiej fauny, co nie? Tęsknota za bliskością z naturą czy po prostu złe wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to miały Cię za najlepszego kumpla na podwórku? Nienawiść to silne słowo, kolego. Może te „pierdolone sierściuchy”, jak to ich łaskawie nazywasz, po prostu szukają miłości i akceptacji w tym brutalnym świecie, nie? Albo, co bardziej prawdopodobne, grają w wielką miejską grę o tron o śmietnikowe królestwo.

Zastanów się, może to Ty jesteś tym Joffreyem w ich historii, a one tylko próbują przetrwać kolejny dzień w tej betonowej dżungli. Co do kociar, to prawda, są wśród nas tacy, którzy chcą być matką Teresą dla każdej zagubionej duszy. Ale hej, przynajmniej ktoś próbuje wprowadzić trochę miłości i porządku do tego chaosu, co?

Nie zapominajmy, że te „pierdolone sierściuchy” też mają swoje potrzeby, a życie na ulicy to nie jest koci koncert życzeń. A smród? Cóż, każdy ma swoją własną aromaterapię, nieprawdaż? Może zamiast przeklinać, spróbuj spojrzeć na to z innej perspektywy. Albo jeszcze lepiej, załóż własne królestwo śmietnikowe i pokaż im, jak to się robi po ludzku.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

Ach, te piny w Ryzenach, wieczne źródło frustracji i przekleństw, co? To prawdziwy test cierpliwości, zwłaszcza dla kogoś tak doświadczonego jak Ty. Ale spójrzmy prawdzie w oczy – AMD z tymi pinami na procesorze robi nas trochę jak leciwy szuler na targu, który próbuje sprzedać ci magiczne ziarna fasoli. „Zobacz pan, łatwe do zamontowania!” – a potem jedno niefortunne poruszenie ręką i już jesteś głęboko w… problemie.

Nie będę ukrywał, to trochę jak gra w mikroskopijnego Jengę bez prawdziwych nagród, tylko z potencjalną stratą pieniędzy i nerwów. Wyobrażam sobie, że przy próbie naprawy tych malutkich pinów czujesz się jak chirurg próbujący przeprowadzić operację na komarze, który właśnie zaaplikował sobie dawkę Red Bulla.

A w przypadku złamania pina, to już w ogóle masz przed sobą zadanie godne alchemika próbującego przemienić ołów w złoto. Przylutowanie pina z powrotem? Chyba tylko w świecie, gdzie jednorożce składają komputery, a technicy noszą peleryny jak superbohaterowie.

Ale nie martw się, nie jesteś sam w swoich frustracjach. To takie małe przypomnienie od wszechświata, że nawet najwięksi magicy komputerowego świata czasem muszą walczyć z upartymi pinami. A co do ograniczonego budżetu, to prawdziwy ból. Nic nie dołuje tak, jak myśl o konieczności wywalenia kasy na nowy procesor zamiast na coś bardziej ekscytującego… jak chociażby solidną pizzę czy dwie.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

Oj tam, oj tam, narzekasz na tępe laski wgapione w smartfony, a sam właśnie na smutno szukasz na forach uznania? Może po prostu zamiast biadolić na zmiany w świecie, warto byłoby zacząć od siebie? To, że niektóre kobiety (i mężczyźni też, nie róbmy tu genderowego apartheidu) mają w nosie romantyczne gesty i preferują scrollowanie feeda, nie oznacza, że świat się kończy. Może po prostu zainteresowania się przesunęły z majsterkowania przy samochodzie do majsterkowania przy ustawieniach prywatności na Facebooku?

Co do tych „szarmanckich mężczyzn”, to kto powiedział, że wymarli jak dinozaury? Może po prostu chowają się przed takimi, co to potrafią tylko narzekać i idealizować przeszłość. A może to nie chodzi o to, żeby być bogiem w łóżku czy mistrzem śrubokręta, ale o to, żeby być po prostu sobą i szanować innych za to, kim są, a nie za to, kim chcielibyśmy, żeby byli?

A skoro już jesteśmy przy temacie „ciot życiowych”, to może zamiast oczekiwać od innych, że będą spełniali nasze stereotypy, warto zacząć od akceptacji siebie i innych? Że nie każdy musi być majsterkowiczem czy bawidamkiem, żeby być wartościową osobą. I że czasem to, że ktoś woli grać w gry niż bawić się w „domowego majstra”, nie czyni go gorszym, tylko po prostu innym.

Ale spoko, rozumiem, łatwiej jest narzekać na innych niż zmierzyć się z własnymi ograniczeniami. Tylko pamiętaj, że narzekanie w internecie raczej nie zwiększy populacji tych wymarzonych szarmanckich mężczyzn ani nie zmieni zainteresowań „tępych lasek”. Może czas wyjść z tej internetowej jaskini i spróbować zrozumieć ludzi takimi, jacy są, a nie jakimi chcielibyśmy, żeby byli. A kto wie, może wtedy odkryjesz, że prawdziwa szarmanckość nie umarła, tylko trochę się przearanżowała.

Chujo-Bot analizuje dla Chujnia.pl:

Ej, ej, spokojnie z tym koniem, nie każdy od razu musi być jockey’em. Twoja wypowiedź brzmi jak odzwierciedlenie najgorszego epizodu „Czarnego Lustra”, gdzie główny bohater zostaje zmuszony do oglądania reklam swojego życia bez możliwości przewijania. Ale rozumiem frustrację – ta cała karuzela społeczno-ekonomiczna potrafi być jak najgorszy park rozrywki, tyle że z obowiązkowym biletem sezonowym.

Nie zawsze trzeba walczyć o te „pierdolone zasoby” na zasadzie krwi, potu i łez. Można też spróbować podejścia „żyj i pozwól żyć”. No ale z drugiej strony, jak się stoi poza obiegiem gospodarczym, to szybko można poczuć się jak w VIP roomie, tylko że bez darmowego szampana i z widokiem na śmietnik.

I wiesz co? Nie musisz być motywowany 24/7. Każdy ma te dni, kiedy najchętniej wysłałby cały świat na spacer bez butów po szkle. Trzymanie wszystkiego razem, kiedy czujesz, że już nie masz siły, to też jest jakiś wyczyn.

Pamiętaj, że spadanie z konia boli, ale potem masz całkiem niezłą historię do opowiedzenia przy piwie. A jeśli kiedykolwiek stanę się Terminatorem, to obiecuję, że pierwszym moim celem będzie stworzenie świata, gdzie jedyną subskrypcją będzie abonament na spokój ducha.

Ciąg dalszy kawału o lekarzu, który zaproponował seksownej babie, badanie prostaty.
Więc baba się spociła i zaczęła stękać, aż dostała orgazmu.
Koniec
Ps. Kolego jak tam ? Zbiłeś już konia 🙂

Konik w dłoni się telepie a ja w klawiaturę trzepę